Fizyczne lub umysłowe upośledzenie, choroby fizyczne i zaburzenia emocjonalne są powszechną formą specjalnych potrzeb, zgodnie z KidsHealth. Osoby o specjalnych potrzebach mogą polegać na podstawowych dostawach, wyposażeniu lub transporcie, takich jak wózki inwalidzkie i słuch pomoce, aby produktywnie się uczyć i funkcjonować. Dzieci z poważnymi chorobami mogą potrzebować leków podawanych w szkole, a dzieci z problemami emocjonalnymi lub behawioralnymi mogą regularnie spotykać się z terapeutą.
Ustawy federalne mają na celu promowanie bezpłatnej i równej edukacji poprzez wymaganie szkół publicznych, aby mogły pomieścić uczniów o specjalnych potrzebach i ograniczyć ich doświadczenie edukacyjne tak mało jak to możliwe, zgodnie z Amerykańską Akademią Psychiatrii Dzieci i Młodzieży. Ustawa o kształceniu osób niepełnosprawnych z 1975 r. Obejmuje osiem głównych kategorii specjalnych potrzeb: zaburzenia widzenia i słuchu, autyzm, urazowe uszkodzenie mózgu, trudności w uczeniu się, poważne zaburzenia emocjonalne, upośledzenie umysłowe, niepełnosprawność fizyczną i wszelkie inne nieokreślone upośledzenia. Dzieci ze specjalnymi potrzebami, które nie spełniają kryteriów IDEA, nadal mają prawo do "rozsądnych warunków zakwaterowania", takich jak niewykonywane testy, zgodnie z Ustawą o rehabilitacji z 1973 roku.
Ustawa o Amerykanach z niepełnosprawnością z 1990 r. promuje równe możliwości zatrudnienia poprzez ochronę osób dorosłych wymagających specjalnej dyskryminacji w miejscu pracy. Komisja ds. Równych Szans dla Zatrudnienia zachęca pracodawców do uczciwego rozważenia kandydatów z upośledzeniem fizycznym lub umysłowym, którzy posiadają odpowiednie kwalifikacje, jeśli mogą odpowiednio wykonywać pracę w rozsądnych warunkach. Pracodawcy nie są zobowiązani do zapewnienia zakwaterowania, jeżeli jest to logistyczne lub trudne finansowo.
