Pismo klinowe jest z natury wyjątkowe, ponieważ jak wskazuje jego nazwa, klin klinowy jest pisaniem "klinowym". Skrybowie produkowali pismo klinowe za pomocą stroików trzciny na miękkiej glinie. Oznaczenia, które zapisali w tabliczkach glinianych, pozostawały przez tysiąclecia jako zapisy jednej z najwcześniejszych form pisania.
Termin klinowy pochodzi od łacińskiego słowa cuneus, co oznacza "klin". Sumerowie z Mezopotamii (w pobliżu współczesnego Iraku) stworzyli formę piśmienniczą około 5000 lat temu. Pierwotnie opracowali system skryptów do celów księgowych; reprezentuje jedną z najwcześniej znanych form pisania. Chociaż Sumerowie byli małą grupą ludzi, którzy zniknęli z historii po kilkuset latach, ich osiągnięcia mają ogromną, trwałą wartość. W szczególności dotyczy to pisma klinowego, które stało się wzorem do pisania systemów w starożytnym świecie.
Część wyjątkowego znaczenia klinowego wynika z faktu, że napisano go nie na papierze - który może łatwo zginąć - ale na tabletkach z gliny, który może trwać znacznie dłużej. Dzisiaj wciąż istnieją setki tabletów zawierających stare pisma, które czekają na rozszyfrowanie przez uczonych, którzy studiują pismo klinowe i języki, takie jak sumeryjski czy akadyjski, który był używany do transkrypcji.