Techniki modyfikacji zachowań zazwyczaj obejmują wzmocnienie pozytywne i negatywne, jak również usunięcie wszelkiego wzmocnienia lub wygaśnięcia. Pozytywne wzmocnienie zapewnia nagrodę za pożądane zachowanie, podczas gdy negatywne wzmocnienie zapewnia karę lub inną niechcianą odpowiedź w przypadku niepożądanego zachowania. Usunięcie zbrojenia może zmodyfikować zachowanie, odbierając oczekiwaną odpowiedź. W 1938 r. Behawiorysta B. F. Skinner opracował zasady warunkowania czynnego, w których wzmocnienie lub jego brak modyfikuje lub kształtuje zachowanie.
Techniki modyfikacji zachowań wykorzystują koncepcję Skinnera warunkowania czynnego do zachowań ludzi i zwierząt. Jedna popularna technika modyfikacji zachowania zachęca do pożądanych zachowań, ustanawiając nagrody za replikację tego zachowania. Terapeuci pomagają klientom wyobrazić sobie ich systemy nagród dla nowych lub pożądanych zachowań lub pozytywnych wzmacniaczy.
Negatywna modyfikacja zachowania może zwiększyć pozytywne zachowania lub zmniejszyć negatywne zachowanie. Na przykład używanie kremu z filtrem może zapobiegać oparzeniom słonecznym, co może mieć negatywny wpływ na zdrowie. Ewentualnie kara zapewnia negatywną reakcję, na przykład gdy ojciec dodaje więcej obowiązków, jeśli syn nie posprząta pokoju.
Modyfikacja zachowania polegająca na ignorowaniu niepożądanego zachowania lub przekierowania do pożądanego zachowania. Rozważmy na przykład dziecko, które ciągle opuszcza biurko, aby zwrócić na siebie uwagę, co otrzymuje od nauczyciela. Nauczyciel postanawia zignorować to zachowanie, dopóki dziecko przestanie je powtarzać, co doprowadzi do wygaśnięcia tego zachowania związanego z poszukiwaniem uwagi.
