Wyraźne języki, kultury i wierzenia oraz silne związki z ich otoczeniem i otaczającymi zasobami naturalnymi to tylko niektóre z typowych cech rdzennej ludności. Są także związani religijnym związkiem z ich ziemią, oraz mają złożone zwyczaje adresowania rzeczy nadprzyrodzonych i świętych.
Ludzie rdzenni są zazwyczaj potomkami pierwszych mieszkańców danego kraju lub określonego regionu geograficznego. Majowie Gwatemali, Maorysi z Nowej Zelandii i Eskimosi Arktyczni to tubylcy, którzy zamieszkiwali swoje kraje od tysięcy lat. Podobnie jak inni rdzenni mieszkańcy, ich historie poprzedzają kolonizację i czasy przed osadnictwem i trwają do dziś.
Stanowią także grupę nie dominującą w społeczeństwie, ale są akceptowane jako odrębna grupa kulturowa z własnymi praktykami społecznymi, politycznymi i gospodarczymi. Ludność rdzenna lub plemienna w znacznym stopniu zależy od środowiska i jest z nim powiązana. Ich rodowe ziemie są nieocenionym źródłem utrzymania i mają znaczenie fizyczne i duchowe dla ich praktyk kulturowych.
Rdzenni mieszkańcy przyczynili się do zachowania środowiska naturalnego. Na przykład miejscowi łowcy-zbieracze w Amazonii chronili części lasów tropikalnych przed wylesianiem. Większość tubylców opiera się zmianom z powodu projektów rozwojowych finansowanych przez państwo lub sektor, co powoduje, że cierpią z powodu presji ze strony zarówno państwowych, jak i prywatnych instytucji.
