Singapur jest małym miastem-państwem z ograniczoną liczbą zasobów naturalnych, zgodnie z Chakra Handlowa. W Singapurze woda jest uważana za rzadką, a rząd podejmuje działania w celu jej zachowania. Singapur ma nieodnawialne zasoby, w tym węgiel, ropę naftową i gaz ziemny, ale w bardzo ograniczonych ilościach. Starając się zwiększyć bazę zasobów miasta i państwa, rząd intensywnie inwestuje w rozwój zasobów odnawialnych.
Zasób odnawialny jest zasobem, który można uzupełnić lub zastąpić przez reprodukcję biologiczną lub inne procesy naturalne. Gdy energia pozyskiwana jest z zasobów odnawialnych, zmniejsza się obciążenie ograniczone do zasobów nieodnawialnych. Singapur polega na wykorzystaniu biomasy jako odnawialnego źródła energii. Biomasa wykorzystuje energię zawartą w materii organicznej, takiej jak liście, drewno, rośliny uprawne, kości i łuski. Jest to energia zmagazynowana, a biomasa może zostać przekształcona w paliwo lub elektryczność, zgodnie z Chakra Handlowa.
Singapur ma potencjał, by czerpać korzyści z energii słonecznej, ale nie może efektywnie wykorzystywać energii słonecznej z powodu braku ziemi. Singapur opiera się na gazie ziemnym, aby wytworzyć 80 procent swojej energii elektrycznej. Ponieważ Singapur ma niską bazę nieodnawialnych zasobów, takich jak węgiel, ropa i gaz, miasto-państwo opiera się głównie na imporcie.
