W 2010 r. Indie były jednym z największych na świecie producentów pszenicy, ryżu, ryb, jaj, orzechów kokosowych i trzciny cukrowej. W tym czasie Indie były również jednym z największych producentów kilku rodzajów susz owoce i warzywa.
Reformy gospodarcze w 1991 r. znacznie przyczyniły się do wzrostu indyjskiego sektora rolnego. Reformy te doprowadziły również do zmiany wzorców konsumpcji. Wzrost w klasie średniej doprowadził do zmniejszenia zapotrzebowania na zboża i zwiększenia produkcji owoców, warzyw i produktów mlecznych.
Zmiana wzorców produkcji wpłynęła na siłę roboczą w Indiach. Od lat 60. ubiegłego wieku odsetek indyjskiej siły roboczej zatrudnionej w rolnictwie malał. Podczas gdy kraj odnotował wyższe plony wynikające z innowacji w biotechnologii i przetwórstwie, zapłacił cenę środowiskową w zwiększonym użyciu nawozów i pestycydów.
Istnieje wielka różnorodność w sektorze rolniczym w Indiach. Podczas gdy liczba rozwiniętych gospodarstw, które korzystają z nowoczesnych technologii, rośnie, zubożałe wioski, które uprawiają gospodarstwo za pomocą przestarzałych metod, wciąż znajdują się pod dostatkiem.
Od 2014 r. zwiększony rozwój nawadniania jest ważny dla przyszłości produkcji roślinnej w Indiach. Dostęp do nawadniania zmniejszy zależność Indii od monsunów, prowadząc do bardziej przewidywalnych poziomów produkcji. Istnieje również zapotrzebowanie na bardziej niezawodną produkcję elektryczną i ulepszone drogi do transportu towarów rolnych.
