"Hallelujah" zostało pierwotnie napisane i wykonane przez Leonarda Cohena, który napisał piosenkę w odpowiedzi na jego wcześniejsze niepowodzenia komercyjne i krytyczne. Chociaż piosenka zawiera wiele aluzji do Biblii, a słowo "hallelujah" samo w sobie oznacza "wychwalać radośnie", słowo w kontekście jest używane ironicznie.
"Hallelujah" został po raz pierwszy wydany w 1984 roku jako część albumu Cohena "Various Pleasures". Cohen napisał ponad 80 wersetów do utworu, zanim ostatecznie przyciął tekst do czterech wersetów usłyszanych w ostatecznej wersji. Piosenka zawiera liczne aluzje do postaci biblijnych, takich jak król Dawid, i zestawia sentyment religijny z suchym, ironicznym humorem. Piosenka została opisana jako o frustracji związanej z pisaniem piosenek i osobistą frustracją Cohena z powodu komercyjnej porażki jego poprzednich nagrań, pomimo krytycznego uznania.
Piosenka pozostała stosunkowo mało znana, aż do wersji cover Jeff Buckley, wydanej pośmiertnie, okazała się wielkim sukcesem. Od tego czasu "Hallelujah" był często używany w filmach i programach telewizyjnych, takich jak "Shrek" i "The West Wing", i często jest grany na prywatnych spotkaniach, takich jak wesela i pogrzeby. Inni artyści, którzy opisali utwór to John Cale, Amanda Palmer, Willie Nelson i Bono. "Hallelujah" stała się jedną z najbardziej zakrojonych piosenek na świecie, choć różni artyści często wykonują utwór z mniejszym cynizmem niż Cohen.
