Znani, lub ważni, prorocy z Biblii to Izajasz, Jeremiasz, Ezechiel i Daniel. Uczeni wierzą, że proroctwa Jeremiasza obejmują Księgi Jeremiasza i Lamentacji. Księgi Biblii mają odrębne kategorie, w tym kategorie w kategorii wielkich proroków lub nieletnich proroków. Główni prorocy pojawiają się w Starym Testamencie.
Izajasz opowiada proroctwa konkretnych królów, a także ostrzega przed pustymi religijnymi gestami, aby zainspirować naród żydowski do ponownego zdefiniowania znaczenia kultu. Proroctwo o największym znaczeniu to proroctwo o nadchodzącym Mesjaszu. Chrześcijaństwo interpretuje to proroctwo jako proroctwo Jezusa Chrystusa. Jeremiasz ostrzega przed grzesznym zachowaniem i potępia biblijne królestwo Judy. Lamentacje odzwierciedlają proroctwo dotyczące zniszczenia Jerozolimy. Mesjańskie proroctwa Jeremiasza głoszą smutek, samotność i odrzucenie Mesjasza.
Prorok Ezechiel mówi Izraelowi o jego ostatecznym przywróceniu. Ezechiel wyszczególnia konieczność powstania Babilonu i cierpienia narodu żydowskiego, aby Mesjasz przywrócił Izraelitom. Daniel przede wszystkim służy jako prorok w chrześcijaństwie. Jego proroctwa koncentrują się na okresie panowania Mesjasza i ustanawiają wizję Chrystusa, prawdopodobnie przedstawiając proroctwo o ukrzyżowaniu. Wiele dzieci po raz pierwszy spotyka Daniela, ucząc się jego cudów, takich jak przeżycie Daniela w jaskini lwa.
