Znani pisarze sonetów to Petrarka, William Shakespeare, John Milton i Edmund Spenser. Każdy z tych autorów dodał do sonetu własne wariacje i innowacje, co znacznie wpłynęło na innych pisarzy. Sonet to wiersz składający się z 14 wierszy, zazwyczaj napisany w pentamie iamstycznym i mający sztywną strukturę rymów.
Włoski poeta Petrarka odpowiada za najstarszą formę sonetu. Sonety Petrarca składały się z dwóch zwrotek: ośmioprzewodowej oktawy i sześciennej sestety. Sonety Petrarka przedstawiają spostrzeżenia, argumenty lub pytania w oktawie, a następnie oferują odpowiedź w sestecie. Sonety te są oznaczone znaczeniem zwrotnym lub volta, które występuje między ósmą a dziewiątą linią. John Milton uwolnił sonetr Petrarka od pewnych sztywnych ograniczeń, przesuwając jego skupienie na bardziej osobiste, wewnętrzne problemy i zacierając rozróżnienie między oktawą i sestetem.
William Shakespeare jest odpowiedzialny za inną główną formę sonetu. Twórczość Shakespeare'a przybrała inną postać niż Petrarka, składającą się z trzech czterowierszowych czterowierszów i dwuwierszowego dwuwiersza. Końcowy dwuwiersz jest kluczową częścią sonetu, zwykle oferując pewnego rodzaju objawienie lub odpowiedź związaną z poprzednimi 12 liniami. Edmund Spenser wywarł wpływ na Szekspira, ale zmienił formułę, przeplatając schemat rymów czterowierszów i zapewniając łączenie kupletów między czterowierszami. Sonety Spensera również odsunęły się od rewelacyjnych kończących kupletów Shakespeare'a.
