Listy biblijne to 21 ksiąg Nowego Testamentu, które stanowią oficjalne listy od starszych do przywódców i członków nowego chrześcijańskiego kościoła. Trzynaście listów zostało napisanych przez apostoła Pawła, trzy przez apostoła Jana, dwie przez apostoła Piotra i po jednej przez Jakuba i Judę. Autor Listu do Hebrajczyków jest nieznany.
13 Listów napisanych przez Apostoła Pawła, znanych również jako Listy Pawłowe, umieszcza się zazwyczaj w Nowym Testamencie po Dziejach Apostolskich, a następnie w Liście do Hebrajczyków, a następnie w pozostałych listach. Rzymianie, Pierwsi Koryntianie, Drugi List do Koryntian, List do Galatów, List do Efezjan, Filipian, Kolosan, Pierwszy List do Tesaloniczan i Drugi List do Tesaloniczan zostali napisani do kościołów lub grup wierzących w określonych miejscach, aby rozwiązać problemy lub problemy, które się pojawiają. Pozostałe cztery Listy Pawła, Pierwszy List do Tymoteusza, Drugi List do Tymoteusza, List do Tytusa i do Filemona, znany jako Listy Pasterskie, zostały napisane do przywódców Kościoła i dały instrukcje, w jaki sposób mogą lepiej nadzorować tych, którzy są pod ich opieką.
Pozostałe osiem Epistles są znane jako ogólne, lub katolickie, Epistles, ponieważ większość z nich zostały napisane jako ostrzeżenia doktrynalne nie dla konkretnych grup chrześcijan, ale dla chrześcijan w ogóle. Wyjątkiem jest List do Hebrajczyków, który został napisany, aby doradzać żydowskim chrześcijanom opieranie swojego życia na chrześcijańskiej doktrynie zbawienia, a nie na prawie Starego Testamentu.
