W judaizmie kapłaństwo Melchizedeka jest symboliczną linią łączącą władzę królewską i religijną: królów, którzy działają jako pośrednicy między Bogiem a ich ludem. W czasach Abrahama Melchizedek był zarówno królem Salemu, jak i kapłanem Najwyższego. Jego symboliczne potomstwo obejmowało zarówno Dawida, jak i oczekiwanego Mesjasza.
W przeciwieństwie do lewickiego kapłaństwa, którego członkowie byli wszyscy zobowiązani przez prawo Mojżeszowe, aby być potomkami Aarona, kapłaństwo Melchizedeka nie jest dziedziczne. Melchizedek, pierwszy zidentyfikowany kapłan w Pięcioksięgu, dawno temu Aaron: wyszedł na spotkanie Abrahama, gdy wrócił z bitwy, pobłogosławił go chlebem i winem i otrzymał dziesięcinę od niego, jak podano w Księdze Rodzaju 14. W niektórych interpretacjach ten akt reprezentuje przekazanie kapłaństwa na linii Abrahama, prawdopodobnie dlatego, że Abraham wolał być podtrzymywany przez świętą ofiarę Melchizedeka, a nie materialne łupy jego zwycięstwa oferowane przez jego pozostałych królewskich sprzymierzeńców. Imię Melchizedeka tłumaczy się jako "Król sprawiedliwości" lub "Król pokoju", epitety powtarzały się w imionach, które proroctwa Izajasza używają dla oczekującego Mesjasza.
W chrześcijaństwie Melchizedek uważany jest za symboliczny prekursor Chrystusa. W Nowym Testamencie List do Hebrajczyków 7 mówi o Chrystusie jako spadkobiercy "porządku Melchizedeka", dostarczając uzasadnienia dla żydowskich chrześcijan w Jerozolimie, aby przyjąć Chrystusa jako wiecznego Arcykapłana, mimo że nie był Lewitą. Gdy Melchizedek ofiarował Abrahamowi chleb i wino, tak i Chrystus ofiarował swoim uczniom chleb i wino podczas Ostatniej Wieczerzy. Dlatego wszyscy rzymscy księża katoliccy są uważani za część porządku Melchizedeka, który jest także "kapłaństwem Chrystusa".
W mormonizmie kapłaństwo Melchizedeka odnosi się do kapłaństwa każdego dorosłego mężczyzny w Kościele Świętych w Dniach Ostatnich. Do obowiązków tego kapłaństwa należy sprawowanie władzy nad rodziną i udzielanie błogosławieństw, wskazówek i pocieszenia żonie i dzieciom, a także udzielanie błogosławieństw innym Mormonom.
