Granie w gry wideo ma silną korelację ze zgrubieniem materii korowej lewej przedniej części kory przedczołowej, lub DLPFC, oraz z lewym przednim okiem, czyli FEF, jak donosi David DiSalvo z Forbes. Te dwa obszary kontrolują podejmowanie decyzji i koordynację ręka-oko.
Gracze mają więcej możliwości rozwoju i doskonalenia swoich zdolności czuciowych niż ci, którzy nie grają w gry wideo, zgodnie z Tech Times. Podczas gdy każdy w pewnym stopniu posiada zdolności sensomotoryczne, stała praktyka pozwala im stać się drugą naturą. Gdy ich umiejętności się rozwiną, gracze będą mogli nauczyć się nowych umiejętności czuciowych szybciej niż inni.
Związek między ulepszoną koordynacją ręka-oko a grami wideo ma zastosowania w prawdziwym świecie, według Beth Israel Deaconess Medical Center. Badanie z 2007 r. Ujawniło, że chirurdzy, którzy grali w gry wideo, wykonali swoje odpowiedniki na symulatorze chirurgii laparoskopowej, informując, że chirurdzy komputerowi popełnili do 37 procent mniej błędów. Były one również o 27 procent szybsze i uzyskały o 42 procent więcej w innych testach i ćwiczeniach.
Badanie przeprowadzone przez University of Texas w 2012 r. potwierdziło te odkrycia przez uczniów szkół średnich, którzy umiarkowanie gawędzili przeciwko chirurgicznym mieszkańcom, którzy nie mierzyli i mierzą koordynację ręka-oko, według Beth Israel Deaconess Medical Center. Ponownie uczniowie liceum byli w stanie prześcignąć lekarzy. Gry strzelanki pierwszoosobowe, takie jak Call of Duty, są również skorelowane z umiarkowanym wzrostem czułości wzroku i kontrastu.