Przymiotnik "jowialny", od korzenia "jove", został użyty do opisania rzeczy związanych z Jowiszem, który był rzymskim odpowiednikiem boga Zeusa z greckiej mitologii. Obaj byli bogami nieba i zostali symbolizowani przez błyskawicę.
Jowisz, zwany także Jowem, był głównym bogiem rzymskiej religii, dopóki nie został zastąpiony przez chrześcijaństwo. W mitologii rzymskiej Jove był odpowiedzialny za stworzenie zasad religii rzymskiej, takich jak akt ofiarny. Świętym zwierzęciem Jowisza był orzeł, który pojawił się na wielu monetach greckich i rzymskich, a jego świętym drzewem był dąb. Chociaż bogowie byli uważani za identycznych, przemianowanie Zeusa jako Jove przez Rzymian jest interpretowane jako ruch od bogów, które zostały stworzone, aby wyjaśnić zjawiska naturalne, takie jak grzmoty i błyskawice, i do bóstw, które ustanowiły normy społeczne i polityczne.
To jest powód, dla którego Jowisz /Jowisze byli również uważani za boskiego świadka przysiąg. Rzymianie wierzyli, że dobry rząd może istnieć tylko na fundamencie zaufania i sprawiedliwości. Dlatego też Jove miał również obowiązek utrzymywania siły przysiąg, a tym samym sprawiedliwości, na której zbudowano strukturę polityczną zmieniającą historię Imperium Rzymskiego.
