Szlak Łez stał się symbolem przymusowej delokalizacji rdzennych Amerykanów z krainy ich przodków w XIX wieku. Trudna i często śmiertelna podróż sprawiła, że pod koniec lat trzydziestych XIX wieku bardzo niewielu mieszkańców pozostało w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych.
Wpływ przeniesienia spowodował znaczne straty w życiu, które doprowadziły do wyludnienia w niektórych obszarach. Co więcej, relokowani rdzenni Amerykanie mieli trudności z dostosowaniem się do nowych warunków w wielu przypadkach. Przystosowanie się do dynamiki nowego systemu ekonomicznego oznaczało, że rdzenni Amerykanie musieli zmierzyć się z presją rynku, na którym ziemia była czymś, co można kupić i sprzedać, zamiast zachować ją przez pokolenia.
