Karta Gruzji z 1732 r. była dokumentem przyznanym 20 powiernikom na fundamencie tego, co stało się ostatnią kolonią Anglii w Ameryce, kolonią Gruzji nazwaną po George'u, królu, który wydał kartę. Kolonia została założona przez Jamesa Oglethorpe'a, który chciał, aby służyła jako kolonia dłużników i ubogich. Jego drugim głównym celem było działanie jako bufor państwa w Południowej Karolinie.
Pierwsi koloniści przybyli do Gruzji w 1733 roku zgodnie z postanowieniami zawartymi w karcie. Karta z 1732 r. Dała powiernikom kolonii dużą władzę w zakładaniu i prowadzeniu kolonii. Założyli rząd kolonii, pobierali podatki od mieszkańców i decydowali o dotacjach gruntowych dla tych, którzy przybyli osiedlić się. Pierwotna intencja Jamesa Oglethorpe'a i powierników polegała na zakazaniu dużych obszarów ziemi udawaniu się do pojedynczej osoby i zakazaniu niewolnictwa w kolonii. Oglethorpe chciał, aby Gruzja była kolonią drugiej szansy dla uciskanych. Ze względu na sposób, w jaki Gruzja została zasiedlona, kolonia różniła się znacznie od innych w Ameryce. Nie było reprezentacji kolonistów przy ustalaniu praw. Koloniści, którzy byli kiedyś tak podekscytowani, aby dostać się do Ameryki, w końcu zaczęli odczuwać niechęć do kontroli, którą czuli, gdy zarządcy mieli nad każdym aspektem nowego domu.
