Po wprowadzeniu dagerotypu, prekursora fotografii, w 1939 r. francuski malarz Paul Delaroche powiedział: "Od dziś malarstwo jest martwe". W zasadzie jednak to, co wytworzyło, poszerzyło zakres tego, co malarstwo mogło objąć sztuką zachodnią.
Do tego momentu w historii malowanie polegało na stałych przedmiotach i procesie, który wymagał pewnego czasu, aby osiągnąć pożądany realistyczny rezultat. Fotografia oferowała nowy sposób oglądania świata w obrazach, które mogłyby uchwycić ulotne, chwilowe efekty światła i ruchu, które były niemożliwe w tradycyjnych warunkach studyjnych. Od czasu wprowadzenia fotografii malarstwo zachodnie przeniosło się w różne gatunki epoki nowożytnej, w tym impresjonizm, ekspresjonizm, surrealizm, kubizm i wiele innych. Wszystkie te współczesne formy malarstwa obejmują przedstawienie innego sposobu wizualizacji rzeczywistości.
Pod koniec XIX wieku wielu francuskich artystów, takich jak Pierre Bonnard i Edouard Vuillard, używali fotografii do dokumentowania tematów lub efektów, a następnie tworzyli obrazy na podstawie fotografii. Od wczesnych lat fotografii malarze znajdowali inspirację również w medium. Edgar Degas i inni obejmowali elementy takie jak niedoświetlenie i prześwietlenie oraz eksperymentowali z własną fotografią.
Fotografia jest obecnie uważana za swoją własną formę artystyczną, a wielu współczesnych artystów wykorzystuje zarówno malarstwo, jak i fotografię w utworach multimedialnych,
