Kompozycja piramidy jest jedną z najbardziej podstawowych kompozycji w sztuce i fotografii. W obrazie następującym po kompozycji piramidy ciało podmiotu tworzy pionowy trójkątny kształt, z głową w górnym środku pionowej przestrzeni, a ramiona i ciało rozszerzają się poniżej, tworząc szeroką podstawę. Wzór jest zrównoważony i symetryczny, co ułatwia ludzkie oko.
Jednym z pierwszych przykładów kompozycji piramidy jest "Madonna z Dzieciątkiem z Anną", obraz olejny Leonarda da Vinci. W kompozycji głowa św. Anny stanowi wierzchołek trójkąta, podczas gdy niemowlę Jezus i pies pomagają utworzyć podstawę trójkąta. Kompozycja ta była również popularna wśród Michała Anioła, Rafaela i innych artystów renesansu.
W okresie średniowiecza wiele postaci ludzkich malowano płasko obok siebie, a ogólna kompozycja nie tworzyła pozornego kształtu. W okresie renesansu artyści stali się bardziej świadomi kompozycji, a to z kolei stało się powszechne. Kompozycje piramidowe często występują w przyrodzie. Góry i sosny to dwa przykłady. Wysokie budynki również tworzą piramidy z perspektywy obserwatora na poziomie gruntu. Z tego powodu kompozycję piramidową uważa się za przyjemną i naturalną kompozycję.
