Francja była w trakcie rewolucji w 1792 roku i stanęła wobec poważnej zmiany w jej systemie rządów. Powstanie w sierpniu tego roku doprowadziło do szturmu na Pałac Tuileries i ostatecznego egzekucji króla Ludwika XVI.
Wydarzenia znane teraz jako rewolucja francuska rozpoczęły się kilka lat wcześniej wraz z rosnącą powszechną niechęcią wobec arystokracji i uprzywilejowanych członków kleru. Przed 1791 rokiem Francja była monarchią absolutną, a majątek reprezentujący naród nie posiadał prawdziwej władzy i służył tylko po to, by doradzać królowi. Szereg wydarzeń, w tym szturm na Bastylię, zmusił króla do przyjęcia monarchii konstytucyjnej, w której zgromadzenie ustawodawcze miało prawdziwą miarę władzy.
Zgromadzenie okazało się jednak frapujące, nieskuteczne i pełne korupcji. To doprowadziło grupę wybranych przywódców z Paryża do utworzenia Komuny Paryskiej i wsparcia grupy milicji w zdobywaniu pałacu Tuileries siłą w dniu 10 sierpnia 1792 r. Rodzina królewska została wzięta do niewoli, a monarchia została zawieszona na sesji zadowej zgromadzenie ustawodawcze. Francuska Konwencja Narodowa ostatecznie stałaby się nowym rządem Francji, zniosła monarchię i egzekucję króla i królowej.
