Podczas rewolucji francuskiej Francja widziała koniec monarchii rządzącej krajem i pracowała na rzecz sprawiedliwej reprezentacji dla klas pracujących. W tym czasie chłopi zbuntowali się, ograbili i zaprotestowali, i powstał nowy rząd.
Pod koniec XVIII wieku francuska monarchia zaczęła tracić pieniądze dzięki zaangażowaniu w rewolucję amerykańską, więc nałożyła podatek gruntowy na większość ludności. To odstręczyło szlachtę od monarchii. W tym samym czasie trzecia posiadłość, która była najbardziej niewystarczająco reprezentowaną przez Francję klasą, rosła, dopóki nie stanowiła 98 procent populacji. Ostatecznie Trzecia Mość zaczęła domagać się głosowania, a kiedy nie została przyznana, utworzyli oni swoje własne zgromadzenie narodowe.
W czerwcu i lipcu 1989 r. rewolucjoniści zaatakowali Bastille w Paryżu, by zdobyć broń i zaczęli się buntować na ulicach. Chociaż Francuzi byli szczęśliwi, widząc spadek władzy królewskiej, początkowo próbowali stworzyć monarchię konstytucyjną w 1791 r. W 1792 r. Wzrost kontr-rewolucyjnych ideałów doprowadził ostatecznie do egzekucji króla Ludwika XVI i jego żony Marii Antoniny. W 1793 roku 10-miesięczne panowanie terroru zobaczyło podejrzanych kontrrewolucjonistów straconych w ich tysiącach. W końcu Robespierre, który wykonał większość zleceń wykonania, również został wykonany. W 1795 r. Dojście Napoleona do władzy nastąpiło stopniowe wyniszczenie rewolucji francuskiej.
