Buddyzm nie ma ustawowych praw żywieniowych, takich jak te w judaizmie czy islamie, ale niektóre szkoły buddyjskie zniechęcają do jedzenia mięsa, ryb i innych składników pochodzenia zwierzęcego. Ponadto niektóre sekty buddyzmu w Chinach i Wietnamie nie jedzą czosnku, cebuli ani porem.
Budda zakazał mnichom spożywania 10 konkretnych rodzajów mięsa, w tym konia, węża, słonia i psa, ale nie dokonywał rozróżnień między żywnością dozwoloną lub zabronioną w religii innej niż ta. W rzeczywistości, w czasach Buddy, mnisi mieli jeść prawie każde jedzenie, które im podano, w tym mięso lub gnijące jedzenie.
Poglądy na wegetarianizm różnią się w zależności od różnych sekt religii. Pierwsza zasada buddyzmu jest często interpretowana jako "nie szkodzić ani zabijać", a wielu buddystów uważa, że jedzenie mięsa szkodzi lub zabija zwierzę za pomocą proxy. Inni twierdzą jednak, że jeśli zwierzę jest już martwe lub nie zostało ubite, aby się wyżywić, to spożywanie go to nie to samo, co zabicie go. Niektóre szkoły uważają wegetarianizm za osobisty wybór. Inni zachęcają do tego, ale nie wierzą, że jest to konieczne podczas praktykowania buddyzmu. Inni nie mogą kupować i przygotowywać mięsa dla siebie, ale akceptują je, jeśli ktoś je gotuje i oferuje im.
