Rozbitą chrząstkę stanowi chrząstka, która rozpada się na fragmenty, na przykład podczas przekłuwania uszu. Wysoki zderzenie może również roztrzaskać chrząstkę. Roztrzaskana chrząstka stawowa może powodować krwawienie tętnicze, jak również złamane kawałki chrząstki.
Kiedy chrząstka stawowa jest rozbita, obszar staje się ciepły, zaogniony, wrażliwy, obolały i bolesny. Sztywność i zmniejszenie zakresu ruchu może nastąpić w miarę postępu uszkodzenia. W ciężkich przypadkach zerwane kawałki chrząstki mogą zablokować stawy i prowadzić do krwawienia w stawie. Uszkodzenia chrząstki stawowej najczęściej występują w kolanie, ale mogą również wpływać na staw łokciowy, nadgarstka, kostki, barku i stawu biodrowego.
Bezpośrednie uderzenia, takie jak na skutek złego upadku lub wypadku samochodowego, mogą spowodować poważne uszkodzenie chrząstki. Osoby zajmujące się sportami o dużym wpływie, takimi jak sporty walki, piłka nożna lub zapasy, są bardziej zagrożone. Stałe obciążenie stawu przez dłuższy czas może w końcu także uszkodzić chrząstkę. Osoby otyłe są bardziej podatne na uszkodzenia związane ze zużyciem i rozdarciem niż osoby o normalnej wadze. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest wynikiem zapalenia, rozpadu i stopniowej utraty chrząstki stawowej.
W porównaniu z innymi tkankami ciała, uszkodzona chrząstka potrzebuje dużo czasu, aby się zagoić. Dzieje się tak, ponieważ komórki krwi pomagają w naprawie uszkodzenia tkanek przez dyfuzję, a chrząstka nie ma dopływu krwi.
Chociaż diagnoza uszkodzenia chrząstki stawowej może być dewastująca, nowoczesne nieinwazyjne testy upraszczają zadanie diagnostyczne. Rezonans magnetyczny wykorzystuje pole magnetyczne i fale radiowe do tworzenia szczegółowych obrazów ciała, które mogą wykazywać uszkodzenie chrząstki. Gdy nie można zobaczyć uszkodzeń, do stawu wszczepia się artroskop i sprawdza i diagnozuje problem.