Substytucje wody różanej obejmują wodę z kwiatu pomarańczy, syrop różany, esencję różaną, ekstrakt z migdałów, ekstrakt z wanilii i wodę kewra. Woda różana wytwarzana jest przez destylację płatków róż. Produkt jest tradycyjnie stosowany w słodyczach indyjskich, bliskowschodnich i północnoafrykańskich.
Od najdawniejszych czasów róże były używane w perfumach, medycynie i żywieniu. W kulturze greckiej, rzymskiej i fenickiej duże publiczne ogrody różane uważano za ważne jako uprawy.
Dziś woda różana jest powszechnie stosowana jako przyprawa w kuchni perskiej i bliskowschodniej, na przykład w tureckich przysmakach. Irańscy kucharze dodają ją do herbaty, lodów, ciastek i innych słodyczy. Kucharze w Arabii Saudyjskiej, Pakistanie i Indiach używają go do przyprawiania mleka i potraw mlecznych. Bandung to słodki napój wyprodukowany w Malezji i Singapurze z wodą różaną, mlekiem, cukrem i różowym barwnikiem spożywczym.
Woda różana jest używana w kosmetykach, takich jak maści, emolienty i zimne kremy. Indyjskie kultury używają wody różanej w kroplach do oczu, w sprayu do twarzy i jako element indyjskich wesel podczas ceremonialnych uroczystości.
Woda różana jest stosunkowo łatwa do przygotowania w domu. Aby zrobić wodę różaną, zebrać trzy do czterech głów róż, które są wolne od pestycydów. Umieść je w rondlu z 1 litrem wody i podgrzej je delikatnie, aż płatki będą przezroczyste. Odcedź płatki i ochłodź mieszaninę.
