Ludzie Dżibuti pochodzą z różnych środowisk ze względu na historię kraju; w związku z tym ich ubiór rozciąga się od strojów w stylu zachodnim po pustynne, koczownicze tkaniny i sandały. Wybór odzieży odnosi się także do tła i płci osoby z Dżibuti.
Ze względu na lokalizację powszechnie noszone są ubrania w stylu zachodnim, takie jak t-shirty i dżinsy. Ponadto, mężczyźni noszą również macawę, która jest długim ubraniem owiniętym wokół talii bardzo jak sarong. Kobiety z Dżibuti są owinięte dirakiem; długa, przewiewna, lekka sukienka z bawełny lub poliestru na całej długości pośladków i stanika. Żonate kobiety z Dżibuti noszą przerażenie głowy, zwane "szarfą", z szalem zakrywającym głowy i wokół twarzy. Niezamężne kobiety Dżibuti noszą te same ubrania pod sukienkami, ale mają możliwość zakrycia lub nie zakrycia głowy. Jednak przy specjalnych okazjach mogą nosić biżuterię i nakrycia głowy. Nomadzcy Dżibuti są owinięci długimi białymi bawełnianymi szatami, zwanymi "tobą", które sięgają kolan, a koniec ubrania rzucany jest przez ramię.
Dżibuti to 95% arabskich przyzwoitków, w tym długa historia nomadów. Pozostałe 5 procent ma pochodzenie europejskie, głównie francuskie, ponieważ Francja stworzyła Dżibuti pod koniec XIX wieku, dopóki nie stała się niezależna w 1977 roku. Położona w północno-wschodniej Afryce nad Morzem Czerwonym, pogoda jest gorąca i sucha.