Unikanie bezpośredniego światła słonecznego i spożywanie diety zawierającej niewystarczające ilości witaminy D może prowadzić do niedoboru witaminy D, według WebMD. Choroby, które uszkadzają zdolność jelita do wchłaniania witaminy D, na przykład celiakii choroba, mukowiscydoza i choroba Leśniowskiego-Crohna mogą również prowadzić do niedoboru witaminy D. Ponieważ komórki tłuszczowe wydzielają witaminę D z krwi, osoby otyłe często mają niedobór witaminy D.
Ciało wytwarza witaminę D w odpowiedzi na ekspozycję na światło słoneczne, a witamina D jest obecna w żywności, takiej jak żółtka jaj, niektóre ryby, wzbogacone zboża i produkty mleczne. Osoby spożywające surowe diety wegańskie są szczególnie podatne na niedobór witaminy D.
Uzyskanie od 10 do 15 minut bezpośredniego światła słonecznego trzy razy w tygodniu powoduje, że organizm wytwarza wystarczającą ilość witaminy D, stwierdza MedlinePlus. Słońce musi świecić na twarzy, plecach, ramionach lub nogach bez ochrony przeciwsłonecznej. Słońce przez okna nie powoduje, że organizm wytwarza witaminę D, a ludzie o ciemniejszej skórze często wytwarzają mniej witaminy D w wyniku ekspozycji na słońce.
Tłuste ryby, takie jak łosoś, tuńczyk i makrela, zawierają duże ilości witaminy D, a żółtka jaj, wątroba i ser zawierają niewielkie ilości witaminy D, zauważa MedlinePlus. Mleko sprzedawane w Stanach Zjednoczonych zwykle zawiera 400 jednostek międzynarodowych witaminy D dla każdego kwartału.
Witamina D pomaga organizmowi w wykorzystaniu wapnia i jest kluczowa dla silnych, zdrowych kości, wyjaśnia WebMD. Zagrożenia dla zdrowia związane z niskim poziomem wapnia we krwi obejmują ból kości, osłabienie mięśni, raka, choroby sercowo-naczyniowe i zaburzenia poznawcze u seniorów.
