Ramanujan odkrył analityczną ekspresję transformacji Mellin funkcji. Ta technika jest nazywana głównym twierdzeniem Ramanujana i była powszechnie używana do obliczania całek całkowitych i nieskończonych. Znalazł także własną metodę rozwiązywania zagadki.
Ramanujan nadal rozwijał swoje matematyczne idee i zaczął tworzyć i rozwiązywać problemy w Journal of the Indian Mathematical Society. Rozwinął relacje między eliptycznymi równaniami modułowymi w 1910 r. I opublikował pracę naukową w 1911 r. Na temat liczb Bernoulliego. Po tym, jak został opublikowany w Journal of Indian Mathematical Society, zyskał uznanie za swoją pracę i zaczął być znany w regionie Madras jako geniusz matematyczny pomimo braku wykształcenia uniwersyteckiego.
