Aleksander Wielki chciał zdobyć macedoński tron, zjednoczyć Grecję, pokonać Persów i podbić Azję. Osiągnął większość swoich celów, dopóki bunt ze strony jego ludzi nie zmusił go do powrotu do Persji, uniemożliwiając mu zdobycie kolejnych ziem w Azji.
Aleksander Wielki postanowił rządzić po tym, jak jego ojciec, Filip II, został zamordowany przez macedońskiego szlachcica. Jego matka pomogła mu zdobyć tron i chciał kontrolować inne części Grecji, stając się przywódcą Ligi Korynckiej. Aleksander wysłał swoją armię, aby zmusić odporną Tesalię, by przyjęła jego przywództwo, a inne greckie miasta-państwa poddały się jego władzy. Aleksander otrzymał siłę militarną, by przeprowadzić kampanię przeciwko imperium perskiemu pod wodzą króla Dariusza III. Armie Aleksandra walczyły w kilku bitwach, zanim Darius został zmuszony do ucieczki jako zbieg.
Alexander ogłosił się królem Persji i podjął podbój Egiptu, gdzie założył miasto Aleksandria. Pokonał pozostałe perskie armie i podbił ludzi ze wschodniej Persji. Aleksander później pokonał króla Porusa w północnych Indiach, ale pozwolił Porusowi pozostać królem po zrobieniu pozytywnego wrażenia na nim. Aleksander chciał naciskać dalej, ale jego ludzie sprzeciwiali się jego planom. Zaplanował kampanię podboju Arabii w czasie jego pobytu w Babilonie, ale wkrótce potem zmarł.
