Najprostszym sposobem odróżnienia rzeczywistego obrazu od obrazu wirtualnego jest określenie, czy można go rzutować na ekran. Te dwa typy obrazów są również odróżniane od siebie w zależności od położenia obrazu w odniesieniu do soczewki i przedmiotu, przez jej wielkość w stosunku do obiektu i jego orientacji pionowej.
Jeśli użytkownik umieści ekran w płaszczyźnie ogniskowej rzeczywistego obrazu, obraz pojawi się na ekranie, tak jak w kinie lub z rzutnikiem. Choć wirtualny obraz jest widoczny gołym okiem, obraz nie może być wyświetlany na ekranie. Dzieje się tak, ponieważ obiektyw zgina promienie światła, a tam, gdzie przecinają się wygięte promienie, powstaje obraz.
Kiedy tworzy się prawdziwy obraz, promienie światła wędrują przez soczewkę i przecinają się z drugiej strony. Po umieszczeniu ekranu na tym skrzyżowaniu na ekranie pojawia się obraz. Promienie światła dla wirtualnego obrazu przecinają się po tej samej stronie obiektywu co obiekt, ale żadne światło nigdy nie porusza się wzdłuż tych ścieżek. Ponadto obraz wirtualny wydaje się mniejszy niż obiekt, podczas gdy rzeczywisty obraz wydaje się większy. W końcu prawdziwy obraz pojawia się do góry nogami, a wirtualny obraz pojawia się w pionie.