Odbicie lustrzane pozwala osobie wyglądać jak w lustrze, podczas gdy fotografia używa soczewki wypukłej do spowolnienia wiązki światła, aby odtworzyć "prawdziwy" obraz tego, co znajduje się przed obiektywem. Zarówno lustra, jak i fotografia wykorzystują promienie światła odbijające się od powierzchni, aby stworzyć odpowiednio przejściowy lub stały obraz.
Prawo Odbicia określa, w jaki sposób obrazy odbijają się na lustrzanych powierzchniach. Kiedy promień światła zbliża się do lustra, odbija się od tej powierzchni w przewidywalny sposób. Kąt, w którym promień światła odbija się od powierzchni, jest równy kątowi odbicia, w wyniku czego powstają obrazy obiektów oświetlanych przez te promienie światła.
W fotografii obraz jest tworzony przez promienie światła poruszające się przez soczewkę wypukłą. Struktura soczewki i kąt, przez który światło przechodzi przez soczewkę, określa drogę światła przez soczewkę. Kąt zmienia się, gdy fotografowany obiekt jest przesuwany bliżej lub dalej od obiektywu, co skutkuje mniejszymi lub większymi obrazami. "Kąt zgięcia" obiektywu jest stały, dlatego czasami obiekty wydają się niewyraźne lub nieostre, gdy znajdują się zbyt blisko obiektywu, a także zbyt daleko.
