Niemiecki socjolog Max Weber ukuł termin "życiowe szanse", aby opisać możliwości, jakie każda z osób musi poprawić jej jakość życia. Zgodnie z tą teorią dostępne zasoby w życiu człowieka decydują o tym, czy życie pozostaje takie samo lub poprawia się zarówno społecznie, jak i ekonomicznie. Max Weber wymienia własność nieruchomości, edukację, opiekę zdrowotną, żywność, odzież i schronienie jako główne czynniki określające szanse życiowe danej osoby.
Teoria szans życiowych jest pojęciem probabilistycznym, używanym do przewidywania, jak będzie wyglądało życie jednostki. Na przykład, jeśli dana osoba rodzi się w rodzinie niższej klasy, która ma niewielki dostęp do głównych czynników losowych, prawdopodobieństwo jej dorastania i pozostania w niższej klasie jest wysokie. Jeśli jednak dana osoba uzyska dostęp do szkolnictwa wyższego i bardzo potrzebnej opieki zdrowotnej, zwiększa się prawdopodobieństwo jej wzrostu w górę.
Teoria szans życiowych zakłada, że osoba, która urodziła się w zamożnej rodzinie, ma wszystkie zasoby, których potrzebuje, aby pozostać członkiem wyższej klasy. Jednakże, jeśli te zasoby zostaną utracone, popada w niższą klasę społeczną i musi mieć dostęp do tych ważnych zasobów, zanim odzyska swój status wyższej klasy.