Chlorek winylu, chlorometan i zakazany pestycyd DDT są przykładami chlorowanych węglowodorów. Chlorowane węglowodory są cząsteczkami organicznymi, w których chlor zastąpiono niektórymi cząsteczkami wodoru związanymi z węglem.
Chlorowane węglowodory mają wiele zastosowań przemysłowych, w tym wytwarzanie naczyń nieklejących, przemysłowych rozpuszczalników i pestycydów. Niektóre organochloridy występują naturalnie, chociaż najbardziej przydatne chlorowane węglowodory są syntezowane w laboratorium lub fabryce chemicznej.
Biosyntetyzowane organochlorki obejmują alkaloidy, terpeny, aminokwasy, kwasy tłuszczowe i steroidy. Szczególne organochloridy zwane dioksynami powstają w reakcjach wysokotemperaturowych, które występują w pożarach lasów. Te dioksyny są toksyczne i mutagenne, mają szkodliwy wpływ na układ odpornościowy, nerwowy i rozrodczy zwierząt leśnych.
Chlorek winylu jest chlorowodorkiem, który można spolimeryzować w celu wytworzenia polichlorku winylu, w skrócie PCW. Ten polimer jest używany do produkcji rur i powłok nieprzywierających. Wyspecjalizowana warstwa ściśle spokrewnionego kuzyna z PCW, nazywana poli-tetrafluroetanem, jest opatentowana jako nieprzywierająca powłoka Teflon.
Inne chlorowane węglowodory są stosowane jako rozpuszczalniki, pestycydy, powłoki, prekursory i kauczuk syntetyczny. Chlorowane węglowodory mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska. Powikłania, które powodują te produkty, mogą nie być widoczne przez lata lub dekady. Niesławnym przykładem negatywnych skutków chlorowanych węglowodorów jest pestycyd DDT, który zniszczył populacje ptaków, osłabiając zewnętrzną strukturę jaj.
