Historia zegarów obejmuje chronometraż i zegary słoneczne ustanowione tysiące lat temu przez starożytne cywilizacje, zegary wodne w II wieku B.C. i zegar wieżowy w XI wieku. Europejczycy zbudowali pierwszy zegar mechaniczny w latach 1200 i pierwszy zegarek na rękę w 1500 roku.
Ludzie zaczęli utrzymywać czas na zegarkach słonecznych lub zegarach słonecznych w 3500 BC, prostych urządzeniach, które wykorzystywały cienie kamiennych słupów do opowiadania o czasie. Bardziej dokładne i precyzyjne zegary słoneczne, zwane tarczami półkulistymi, były wklęsłymi kształtami pociętymi w ziemię. Grecy zbudowali zegary wodne w 300 stopniach Celsjusza, miski z wodą, która spływała z dziury w dole w równomiernym tempie. Te zegary zadzwoniły w dzwony lub miały zmechanizowane gwizdki i były pierwszymi budzikami. Chińczycy zbudowali wieżę zegarową w 1088 A.D.
Historia pierwsza wspomina o próbach wykonania zmechanizowanych zegarów w 1271; używali obracających się kół, które łapały i obracały inne pokrętła z folia lub wahadłem, aby regulować ruch. Włosiom udało się stworzyć te duże mechaniczne zegary do połowy 1300 roku. Niemcy wymyślili zegary zasilane sprężyną na początku XVI wieku i przenośne zegarki, ale do 1670 r. Nie dodali minut do układów zegarowych.
Holenderscy wynalazcy zegar wahadłowy w 1656, a następnie nowoczesne koło równowagi i zespół sprężyny w 1675. Zegary skrócone, a następnie zegary kwarcowe zastąpiły zegary oparte na wahadłach odpowiednio w 1921 i 1930 roku. Zegar atomowy pochodzi z USA w 1949 roku.
