Rzymianie czerpali radość z publicznych wydarzeń, takich jak gry gladiatorów, teatr i cyrk. Wspólne zajęcia rekreacyjne obejmowały również gry w piłkę, gry planszowe i kąpiel. Starożytne rzymskie miasta były zaśmiecone kortami zwanymi "palaestra", gdzie dzieci grali w podobne gry, jak współczesna piłka ręczna, piłka nożna i hokej na trawie.
Gry planszowe, takie jak kości, kostki, szachy, warcaby, kółko i krzyżyk i backgammon, również były popularne. Głównymi publicznymi źródłami rozrywki były Koloseum, Circus Maximus, różne rzymskie teatry i łaźnie. Koloseum było miejscem fałszywych bitew, w których gladiatorzy walczyli na śmierć. Czasami Koloseum było wypełnione wodą w celu przeprowadzenia pozorowanych bitew morskich, które nazywane były "naumachią". Circus Maximus był domem dla wielu różnych wydarzeń, takich jak wyścigi rydwanów, wyścigi na stopy, boks i zapasy.
Pod koniec drugiego wieku powstały rzymskie spektakle teatralne i sztuki teatralne. Oryginalne rzymskie teatry zostały zbudowane z drewna i często niszczone przez pożary. Pierwszy kamienny teatr został zbudowany w 55 roku p.n.e. pod kierunkiem rzymskiego cesarza Pompejusza.
Łaźnie rzymskie zaczęły pojawiać się po raz pierwszy w drugim wieku. Zwykle budowano je na gorących źródłach, aby utrzymać stały dopływ ciepłej wody. Kąpiel była luksusem w okresie przed budową publicznych łaźni rzymskich. Kąpieliska dawały mieszkańcom Rzymu miejsce do odpoczynku, plotkowania i spędzania czasu.
