Biedni starożytni Rzymianie zjadali owsiankę lub chleb zrobiony z ziaren do prawie każdego posiłku. Zszywki rzymskiej diety składały się z jęczmienia, oliwy z oliwek i wina, a te trzy potrawy były spożywane zarówno przez bogatych i biedni. Kiedy jednak Rzym stał się imperium, bogaci zaczęli spożywać bardziej obfite potrawy, a ich dieta zaczęła wyglądać inaczej niż dieta ubogich.
Rzymski rząd wierzył w utrzymywanie zadowolenia mas, dlatego dostarczał ubogim chleb. Większość żywności gotowano jako większość domów, niezależnie od tego, czy mieszkańcy, którzy są bogaci czy biedni, nie mieli piekarników do pieczenia.
Rzymianie zwykle jedli śniadanie o świcie, a oni jedli chleb w sypialniach. Jednak bogaci zwykle dodawali do posiłku jajka, ser, miód, mleko lub owoce. Śniadanie dla bogatych było czasem naleśnikiem pszennym z miodem i daktylami. Obiad był zwykle prostą przekąską sera chlebowego, a czasem mięsa. Głównym posiłkiem dnia była cena, lub kolacja.
Bogaci Rzymianie często jedli duże bankiety na kolację z egzotycznymi potrawami, bogatymi mięsami, ostrymi sosami, słodkimi deserami i napojami, takimi jak mulitum, słodka mieszanka wina i miodu. Po bankiecie goście często prosili o pobranie resztek domowych, co uznano za komplement dla gospodarza.
