Punktem kulminacyjnym opowiadania Giovanniego Boccaccio "Sokół Federigo" jest śmierć syna Monny i jej dalsze małżeństwo z Federigo. Zakończenie to tragiczny zwrot w historii, w której Federigo zabija i prażenie jego cenny sokół, który podał posiłek godny jego miłości, Monnę, tylko po to, aby dowiedzieć się, że przyszła poprosić tego sokoła o chorego syna.
Niemniej jednak, Federigo skutecznie traci jedną ze swoich najbardziej cenionych miłości i zyskuje prawdopodobnie znacznie większą w Monnie. Krótka historia wyróżnia się ironicznym szczytem, który jest ostatecznie szczęśliwy pomimo tragicznych wydarzeń, które go powodują.
