"Beowulf" to wiersz opisujący wydarzenia, które dzieją się duńskiemu królowi Hrothgarowi i jego wielkiej sali, Heorot. Król Hrothgar i jego ludzie są nękani przez Grendela, potwora, który co noc atakuje Heorota, by grabić i zabijać ludzi Hrothgara. Beowulf jest obcokrajowcem z Geatland, który podróżuje, aby pomóc królowi Hrothgarowi, chroniąc swój lud i jego salę.
W wierszu Beowulf angażuje się w walkę z Grendelem. Beowulf rozdziera ramię Grendela, a Grendel ucieka z Heorot na pustynię, gdzie umiera. Matka Grendela dowiaduje się o śmierci swojego syna i szuka zemsty. Idzie do Heorot, by pomścić śmierć syna, ale się boi i ukrywa w swoim kryjówce. Beowulf i jego armia szukają jej w jaskini pod jeziorem. Beowulf nurkuje do jeziora i zabija matkę Grendela ostrzem, które zabrał ze skarbu matki Grendela. Wyciąga głowę i ostrze z powrotem na powierzchnię.
Beowulf jest honorowany jako bohater. Wraca do swojego domu w Geatland, gdzie ostatecznie zostaje królem Geatów. W wierszu, ostatnia bitwa Beowulfa jest ze smokiem, który atakuje jego lud. Pokonuje smoka, ale w wyniku tego zostaje śmiertelnie ranny. Wiersz kończy się pogrzebem Beowulfa, a jego ludzie opłakują utratę wielkiego króla.
