"Wyspa skarbów" Roberta Louisa Stevensona to klasyczna opowieść o chłopcu o imieniu Jim Hawkins, który znajduje mapę pirackiej wyspy skarbów w połowie XVIII wieku. On i jego rodacy znajdują wyspę, pokonują załogę zepsutych piratów i wracają do Anglii ze skarbem.
Pirat o nazwisku Billy Bones zostaje w Admiral Benbow, gospodzie należącej do matki Jima. Kiedy umiera, Jim i jego matka znajdują mapę skarbu. Jim zabiera go do Doctor Livesey i Squire Trelawney, którzy zgodzą się na wyposażenie statku i poszukiwanie skarbu. Long John Silver, który podpisuje się jako kucharz, ale w rzeczywistości jest notorycznym piratem, pozyskuje ekipę piratów. Jak tylko statek dotrze na wyspę, bunt piratów. Jim, oddzielony od reszty lojalnej załogi, znajduje na wyspie Anglika, Bena Gunna, który zgadza się pomóc w zamian za część skarbu i bezpieczne przejście do Anglii. Po serii bitew zabitych zostaje kilku piratów i lojalnych członków załogi. Jim wylądował na statku, do którego przybyli, aby uniemożliwić ucieczkę piratów. Long John Silver odzyskuje Jima i zabiera go wraz z piratami szukającymi skarbu.
Kiedy piraci przybywają na miejsce skarbu zaznaczone na mapie, okazuje się, że skarb znikł. Livesey, Trelawney i Gunn, na ostatnim stanowisku, pokonują piratów. Okazuje się, że Ben Gunn dawno temu znalazł skarb i przeniósł go do swojej jaskini. Lojalna załoga wraca do Anglii, ale Long John Silver ucieka po drodze. Kiedy docierają do Anglii, dzielą skarb.
