Miąższ płucny to termin odnoszący się do części płuc zaangażowanych w przenoszenie gazów. Obejmują one pęcherzyki płucne, śródmiąższowe, naczynia krwionośne, oskrzela i oskrzelik. Funkcja parenchyma w płucach polega na wymianie tlenu i dwutlenku węgla.
Miąższ płucny odnosi się do pęcherzyków płucnych, które są bezpośrednio odpowiedzialne za wymianę tlenu i dwutlenku węgla, ale istnieje wiele funkcjonujących części tkanki płucnej, które tworzą ten system. Powietrze wchodzi przez usta, przechodzi do tchawicy, a następnie do miąższu płucnego, stwierdza stan zdrowia. Powietrze dostaje się do głównego oskrzela i przechodzi do oskrzelików w każdym płucu. Powietrze następnie wchodzi do oskrzelików, które dalej rozdzielają się jak gałęzie drzew, a na koniec dociera do układu pęcherzykowego, który wymienia tlen na dwutlenek węgla.
Miąższ płuc jest podatny na szereg chorób, które mogą powodować zwiększoną jasność lub zwiększenie gęstości na zdjęciu klatki piersiowej. Ponieważ gęstość tkanki płucnej widoczna na zdjęciu rentgenowskim jest związana z faktyczną gęstością płuc, radiogramy są używane do diagnozowania parenchymalnych chorób płuc, według Radiopaedia. Niektóre zmętnienia płuc widoczne w miąższowych chorobach płuc obejmują zmętnienia guzkowe, zmętnienie śródmiąższowe, niedowładnienie zmętnienia i zmętnienie przestrzeni powietrznej.