Operacja usunięcia kamieni żółciowych jest zazwyczaj zabiegiem laparoskopowym, w którym chirurdzy wkładają małe, cienkie instrumenty za pomocą małych nacięć i używają kamery i narzędzi chirurgicznych do usuwania całego pęcherzyka żółciowego, wyjaśnia University of California San Francisco. Chirurdzy ostrożnie oddzielają pęcherzyk żółciowy od otaczających struktur, w tym wątroby i dróg żółciowych. Następnie usuwają pęcherzyk żółciowy przez jedno z małych nacięć po zerwaniu przewodu pęcherzykowego. Przez większość czasu wszystkie kamienie żółciowe są usuwane z pęcherzykiem żółciowym.
W niektórych przypadkach lekarze odkrywają, że pęcherzyk żółciowy jest szczególnie zaogniony, pokryty bliznami lub zakażony, co sprawia, że operacja laparoskopowa jest problematyczna, stwierdza UCSF. W takich przypadkach chirurdzy stosują operację otwartą w celu usunięcia pęcherzyka żółciowego. Wiąże się to z jednym, znacznie większym nacięciem, a częściowo z powodu odcięcia mięśni brzucha, o wiele dłuższy czas regeneracji. Chirurdzy muszą stosować metodę otwartą w około 5 procentach operacji pęcherzyka żółciowego. Czasami kamienie żółciowe są obecne w przewodach żółciowych, a także w pęcherzyku żółciowym, a chirurdzy stosują procedurę ERCP, aby usunąć je pojedynczo.
Kamienie żółciowe mogą być obecne w woreczku żółciowym bez powodowania objawów, a te nie wymagają leczenia, wyjaśnia UCSF. Kamienie żółciowe stają się problemem, gdy blokują kanały prowadzące z pęcherzyka żółciowego i powodują ucisk, co często jest znane jako atak pęcherzyka żółciowego. Pozostawiony bez leczenia zablokowany pęcherzyk żółciowy może ulec zakażeniu i stworzyć stan zagrożenia życia.
