"Opowieść Pardonera" z "Opowieści kanterberyjskich" Geoffreya Chaucera opowiada moralną opowieść o grzechach obżarstwa, bluźnierstwa, picia i hazardu, w których trzej młodzi ludzie umierają z powodu chciwości. Nadrzędnym tematem Pardonera jest to, że chciwość jest źródłem wszelkiego zła.
"Opowieść Pardonera" otwiera się z trzema żarłocznymi, tłustymi ludźmi, którzy słyszą dzwonek oznaczający śmierć jednego z ich przyjaciół, którego uczą się, zabity przez diabła o imieniu Śmierć. Trzej mężczyźni wyruszyli, by pomścić przyjaciela, zabijając Śmierć. W swojej misji odnalezienia śmierci ludzie napotykają starca, który mówi im, że mogą znaleźć śmierć u podnóża pobliskiego dębu. Zamiast znaleźć Śmierć, znajdują stosy złotych monet. Mężczyźni szybko zapominają o swojej misji i cieszą się z ich szczęścia.
Trio postanawia wrócić do domu ze złotem pod osłoną nocy. Jeden z mężczyzn wychodzi, by przynieść trochę wina i jedzenia. Gdy ich przyjaciel jest nieobecny, pozostali dwaj ludzie planują zabić przyjaciela, który przynosi wino, aby mieć większy udział w tym złocie. Człowiek, który poszedł po wino i jedzenie, ma na myśli tę samą myśl. Zatruwa wino, zamierzając zabić swoich przyjaciół i zabrać całe złoto dla siebie. Kiedy wraca do drzewa, jego towarzysze dźgają go i zabijają. Zbierają zatrute wino i umierają powolną, bolesną śmiercią.
