Według University of Twente ocena pierwotna ma miejsce, gdy dana osoba rozpozna zbliżające się zagrożenie lub stresujące wydarzenie i ocenia znaczenie tego wydarzenia. Ocena podstawowa jest pierwszym etapem w transakcyjnym modelu stresu i radzenia sobie.
Uniwersytet w Twente wyjaśnia, że dana osoba może sądzić, że zbliżające się wydarzenie będzie miało pozytywne, negatywne lub nieistotne znaczenie, między innymi. Po dokonaniu oceny podstawowej następuje dodatkowa ocena, w której dana osoba określa, czy zdarzenie można kontrolować i jakie opcje istnieją, aby poradzić sobie ze strategią. Ludzie zaczynają stosować mechanizmy radzenia sobie po ocenie wtórnej, które określają wynik zdarzenia.
California State University, Northridge wyjaśnia, że podstawowa ocena osoby wpływa na kognitywny składnik radzenia sobie. Po rozpoznaniu, że potencjalnie stresująca sytuacja jest pod ręką, wtórna ocena prowadzi osobę do ustalenia, jak radzić sobie z sytuacją, biorąc pod uwagę dostępne zasoby. Zasoby te obejmują zdrowie osoby, jej stan psychiczny i poczucie własnej wartości.
California State University, Northridge twierdzi, że proces, w którym ludzie radzą sobie ze stresem, jest skomplikowany i naukowcy stale udoskonalają swoje pomysły na temat tego procesu. Niektórzy sugerują, że ludzie mają optymalny poziom radzenia sobie, który maksymalizuje koszty i korzyści radzenia sobie w stresujących sytuacjach.
