Ustawa zwiększania kosztów alternatywnych to teoria ekonomiczna, która stwierdza, że koszty alternatywne wzrastają wraz ze wzrostem ilości produkowanego dobra. Investopedia definiuje koszt alternatywny jako koszt niepodejmowania działań, aby realizować określony kierunek działania.
Producenci zmagający się z ograniczonymi zasobami muszą wybierać między różnymi scenariuszami produkcji. Na rynku z tylko dwoma towarami, x i y, istnieją trzy możliwe opcje: produkuj wszystkie x i nie y; produkuj wszystkie y i nie x; lub wyprodukować trochę x i trochę y. Opcje te są przedstawione w harmonogramie możliwości produkcyjnych, zgodnie z AmosWEB.
Koszt niewykorzystanych opcji to koszt alternatywny. Wraz ze wzrostem produkcji danego dobra zwiększa się koszt alternatywny z powodu zmienności zasobów. Zmienność zasobów oznacza, że wszystkie dane wejściowe nie są równe; niektóre są lepsze do produkcji niektórych towarów niż do produkcji innych towarów. Tak więc, ponieważ większa część danych wejściowych, która jest lepsza dla produkcji x niż y, przechodzi do produkcji y, wzrasta koszt alternatywny, spada wydajność produkcji i wzrost cen.
Prawo rosnących kosztów alternatywnych jest fundamentalne dla prawa podaży. Prawo zaopatrzenia stwierdza, że wraz ze wzrostem ceny towaru wzrasta ilość tego towaru. W związku z tym rosnące koszty alternatywne powodują wzrost cen i zwiększenie podaży.
