Przykładem ciągłego wzmocnienia jest umieszczanie dzieci w timeout za każdym razem, gdy źle się zachowują. Ciągłe wzmacnianie jest po prostu kontynuacją tej samej odpowiedzi na złe zachowanie za każdym razem, gdy się pojawia.
Psycholodzy uważają, że ciągłe wzmocnienie jest najskuteczniejsze, gdy stosuje się je na wczesnym etapie nauki, ponieważ jest to sposób na szkolenie przedmiotów pod kątem oczekiwań. Schematy wzmocnienia są częścią uwarunkowań operacyjnych, które są po prostu sposobem szkolenia ludzi, aby przewidzieć konkretne reperkusje i nagrody w oparciu o ich działania. Ponieważ rzeczywisty świat nie jest miejscem, w którym realistyczne jest monitorowanie każdego ruchu jednostek, ciągłe wzmocnienie ogranicza się przede wszystkim do kontrolowanych sytuacji, w których podmioty są ściśle monitorowane.
Oprócz ciągłego zbrojenia, częściowe wzmocnienie, jak sama nazwa wskazuje, ma miejsce, gdy wzmocnienie reguły jest tylko czasami egzekwowane. Pomiędzy zbrojeniem częściowym i ciągłym znajduje się wzmocnienie o ustalonym współczynniku. W tego typu wzmocnieniu działania są wzmacniane w oparciu o harmonogram. Po powtórzeniu akcji określonej określonej ilości razy, stosowane jest zbrojenie. Istnieją dwa rodzaje wzmocnienia: dodatni i ujemny. Pozytywne wzmocnienie nagradza ludzi, gdy odpowiadają zgodnie z regułą. Ujemne wzmocnienie karze je, gdy tego nie robią.
