Wiersz "90. urodzin" Ronalda S. Thomasa opisuje wrażenia, jakie wywołuje osoba odwiedzająca starszą kobietę w stosunkowo zacisznym miejscu. Scena rozgrywa się w podwyższonym miejscu wysoko nad morzem i linia drzew.
Według PoemHunter.net religia była często głównym tematem pracy Tomasza, ale pisał także o naturze i historii walijskiej. W przypadku "90. urodzin" pojawiają się odniesienia do porośniętych liszajami skał, skupisk paproci, owadów, spływających strumieni i szlaku, który może pomieścić samochód, ale najlepiej można go pokonać pieszo.
Po dotarciu do kamiennej farmy u szczytu nachylenia, narrator znajduje starą kobietę oczekującą na przybycie gościa. Odniesienia do jej znajomości miejsca, które istnieje tylko w jej pamięci i słuchania słów, które kiedyś były mądre, sugerują, że kobieta nie jest już tak kompetentna psychicznie jak kiedyś.
