Współczesna fikcja może być zdefiniowana jako literatura pisana przez autorów, którzy nie chcą mieszkać w granicach literackich, wybierając odzwierciedlenie rzeczywistości, szaleństwa, absurdów, ironii, komedii i sprzeczności występujących w kulturach ludzkich po globalizacji. Jest to elastyczne pojęcie, które nie określa żadnych granic, zachęcając do ich rozszerzania. Współcześni twórcy beletrystyki posługują się dowolną dostępną techniką do wyrażania siebie.
Współczesna fikcja nie jest prawdziwym ruchem literackim. Najlepiej charakteryzuje się to obecnym stanem lub modelem pisanej i filmowanej fikcji, która rozwinęła się z biegiem czasu od zakończenia II wojny światowej i jest w ciągłym stanie zmian i sprzeczności. Współczesna literatura ewoluuje w odpowiedzi na autorów i ich otoczenie i nie ma ograniczeń gatunkowych. Nie ma definitywnej daty rozpoczęcia, ale ma korzenie w poprzednich literackich i kulturowych sposobach myślenia i ekspresji.
I wojna światowa i pogląd, że nie było żadnych obiektywnych prawd i autorytetów wiodących, by kwestionować realia rzeczywistości w swoich dziełach, wymyślając nierzetelnych narratorów i tworząc zupełnie nowe metody pisania, takie jak strumień świadomości.
Od 2014 r. współczesna fikcja nie jest ograniczona przez obiektywne prawdy, konwencje, moralność czy ideologię. Zamiast tego, autorzy często decydują się uwydatnić takie obszary i rozczarowanie nowoczesnej kultury poprzez ironię, cynizm, metafikcję, nostalgię lub subiektywizm. Współczesne fikcje mogą mieć rzeczywistą scenerię lub obracać się wokół rzeczywistych wydarzeń w historii.
