"Oda do słowika" Johna Keatsa jest przykładem odu poematu. "Oda do intymności nieśmiertelności z wczesnego dzieciństwa" Williama Wordswortha i "Oda do zachodu Percy'ego Bysshe Shelley" Wiatr "to także dobrze znane przykłady ody.
Oda należy do kategorii poezji lirycznej i jest formalnym adresem osoby, zdarzenia lub rzeczy. "Ode" pochodzi od greckiego słowa "aeidein", co znaczy śpiewać lub tańczyć. Greckie ody były zazwyczaj nastawione na muzykę i towarzyszył im taniec. Romantyczni poeci później użyli odę, by wyrazić swoje najsilniejsze uczucia.
Zazwyczaj oda należy do jednej z trzech kategorii: pindarycznej, horackiej lub nieregularnej. Oda Pindar pochodzi od starożytnego greckiego poety Pindara, który uważany jest za wynalazcę ody. Pindaryczne ody są bardziej teatralne niż horackie lub nieregularne ody i pierwotnie zarezerwowane dla świętowania sportowych sukcesów.
Horackie ody są nazwane dla rzymskiego poety Horacego. Horatia jest mniej formalna niż Pindaric i jest bardziej odpowiednia do cichej lektury.
Nieregularne ody zawierają wszystkie rodzaje elementów formalnych. Te ody przeciwstawiają się typowym strukturom ode, ale utrzymują ton i elementy tematyczne klasycznych odów. "Quaker Graveyard w Nantucket" Roberta Lowella to przykład nieregularnej ody.
