Beowulf ucieleśnia anglosaską ideę postępowania - która obejmowała uczciwość i godność - poprzez heroiczne potwory-morderstwa, dowodząc zarówno jego odwagi, jak i króla w końcowym odcinku, jego lojalności wobec swoich ludzi. Niektórzy uczeni twierdzili jednak, że poświęcając się, Beowulf zrobił krzywdę swemu ludowi, pozostawiając ich bez króla.
Niemniej jednak, takie heroiczne poświęcenie się jest zgodne z anglosaskim naciskiem na wartości wojownika. W każdym razie jego ostateczny los jest szeroko interpretowany jako kwestia predestynacji, a nie osobistego wyboru.
Podczas przechodzenia z wojownika na króla Beowulf uosabia anglosaską ideę uprzejmości i mądrości. W przeciwieństwie do Hrothulfa, Beowulf nie szuka dla siebie tronu, wspierając kandydata, którego uważa za najlepiej nadającego się do rządzenia.
