Wzorzec osadnictwa jest archeologicznym terminem używanym do opisania, w jaki sposób działania kulturalne były rozprowadzane na danym obszarze w określonym czasie. Badania wzorców osadniczych są prowadzone przez archeologów używających map, zdjęć satelitarnych, fotografii lotniczej oraz badania gruntów w celu ustalenia lokalizacji i lokalizacji lokalizacji wody w czasie.
Lokalizacje starożytnych osad można określić na podstawie badań wzorów osadniczych, poprzez budowę map z zebranych danych. Dodatkowe informacje, które uzyskali archeolodzy dzięki takim badaniom, obejmują użytkowanie gruntów, a rozliczenia odległości pochodzą od cieków wodnych. Robert McAdams przeprowadził serię słynnych wzorców osadniczych w Mezopotamii w latach 50. i 70.
