Królewskie królestwa Ghany, Mali i Songhai były imperiami, które rządziły częściami Afryki Zachodniej od pierwszego tysiąclecia do 1591 roku. Najpierw było Imperium Ghańskie, a następnie Mali, a następnie Songhai.
Imperium Ghany istniało w północnej części Senegalu i południowej Mauretanii, około 400 mil na północny zachód od współczesnej Ghany. Dokładny czas powstania imperium pozostaje nieznany, ale doszło do tego, gdy klany ludzi Soninke dołączyły do lidera Dinga Cisse. Kopalnie na górnej rzece Senegal dostarczały złota, a imperium prosperowało z trans-saharyjskiego handlu złotem i solą. Ghana spadła w XI i XII wieku z powodu suszy, utraty monopolu na złoto i ataków ludu Sosso.
Imperium Mali powstało pod przewodnictwem Sundiaty Keity, która pokonała Sosso w 1235 roku. Następnie Sundiata objął przywództwo wszystkich klanów Mandinke. Imperium czerpało wiele ze swojego bogactwa ze złota i handlu solą. Szczyt w XIV wieku rozciągał się na 1 200 mil i obejmował terytorium we współczesnych Mali, Mauretanii, Senegalu i Gwinei. Nieefektywni władcy i ataki sąsiednich narodów doprowadziły do upadku Mali.
Niewielkie państwo Songhai istniało wokół Gao we współczesnym Mali od XI wieku. Do 1450 r. Imperium Songhai zastąpiło Mali jako dominującą potęgę w regionie. Zajmował on większość terytorium współczesnych Mali i Nigru oraz części innych nowoczesnych krajów, w tym Nigerii i Senegalu. W największym stopniu przekroczył on wielkość, bogactwo i moc Imperium Mali.
Wojna o sukcesję zaczynająca się około 1582 roku osłabiła Imperium Songhai. Imperium dobiegło końca w 1591 roku, gdy żołnierze marokańscy pokonali siły Songhai w bitwie pod Tondibi.
