Pop Art był wizualnym ruchem artystycznym, który rozpoczął się w latach 50. XX wieku i był pod wpływem popularnej kultury masowej czerpanej z telewizji, filmów, reklam i komiksów. Boom konsumencki w latach 50. i ogólne poczucie optymizmu w całej kulturze wpłynęły na twórczość artystów pop. W miarę, jak coraz więcej produktów było masowo reklamowanych i sprzedawanych, artyści zaczęli tworzyć dzieła sztuki z symboli i obrazów znalezionych w mediach.
Pop Art powstał jako reakcja na abstrakcyjny ruch ekspresjonistyczny, który próbował pokazać uczucia i emocje poprzez duże, szybko malowane dzieła gestów. Według artysty Charlesa Moffata, Jasper Johns i Robert Rauschenberg poprowadzili amerykański ruch Pop Art, wykorzystując obrazy kultury popularnej skierowane do szerszej publiczności. Obrazy te często podkreślały przedmioty kiczu rozpoznawalne dla mas. Praca charakteryzowała się wyraźnymi liniami, ostrym lakierem i wyraźną reprezentacją symboli, ludzi i przedmiotów. Ten ruch sztuki zbiegał się z globalizacją muzyki pop i młodzieńczą kulturą, czerpiąc z artystów muzycznych, takich jak Elvis i The Beatles, i reprezentujących ich w sztuce.
Jasper Johns był inspirowany wieloma pomysłami z ruchu Dada. Wziął od artysty Marcela Duchampa swoją ideę gotowych lub znalezionych przedmiotów. Zamiast znaleźć obiekty, Johns użył znalezionych obrazów, takich jak flagi, cele, litery i cyfry. Johns uznał te znane tematy za natychmiast rozpoznawalne dla publiczności, ale na tyle neutralne, że mógł eksplorować wizualne i fizyczne cechy swojego medium na wielu poziomach.
Robert Rauschenberg połączył znalezione obrazy z innymi realnymi obiektami. Pracował w formie kolażu, wykorzystując materiały znalezione w jego sąsiedztwie z kolażem i malarstwem. Opracował proces łączenia malarstwa olejnego z sitodrukiem, co pozwoliło mu na eksperymentowanie z obrazami znalezionymi w gazetach, czasopismach, telewizji i filmach. Rauschenberg był w stanie odtworzyć te obrazy w różnych rozmiarach i kolorach oraz jako elementy na płótnach lub w druku. Jego praca podkreślała mass-media, produkcję i konsumpcję, które codziennie bombardowały publiczność poprzez reklamę i marketing, odnosząc je do własnego doświadczenia i zrozumienia.
