Stephen Hawking jest najbardziej znany ze swojej teorii o czarnych dziurach. Teoria stawia hipotezę, że czarne dziury uwalniają materię w postaci promieniowania. Jest również znany ze swojej książki "Krótka historia czasu".
Hawking zafascynowany czarnymi dziurami wcześnie w swojej karierze. U podstawy czarnych dziur uważano horyzonty zdarzeń, z których żadna forma materii nie mogła uciec, gdy znajdowała się ona w zasięgu grawitacyjnym. Hawking stwierdził jednak, że materia może uciec przed czarnymi dziurami w postaci promieniowania. Ten rodzaj promieniowania stał się znany jako Promieniowanie Hawkinga.
Hawking po raz kolejny wstrząsnął światem nauki, próbując przedefiniować czarne dziury przez przedstawienie teorii, że horyzonty zdarzeń nie istnieją. Zamiast tego Hawking wierzy, że istnieje pozorny horyzont, który może rosnąć lub maleć. Zakłada on, że jeśli zmniejszy się do pewnej wielkości, która pozwoli wyrównać przyciąganie grawitacyjne, zniknie, uwalniając wszystko, co zostało uwięzione w środku. Uwolnione obiekty byłyby jednak nierozpoznawalne, ponieważ pociągnięcie czarnej dziury poważnie je wypaczyłoby. Najnowsza teoria Hawkinga dotycząca czarnych dziur jest bezpośrednią odpowiedzią na problem zapór ogniowych czarnych dziur, które są uważane za punkt na horyzoncie zdarzeń, w którym wszystko, co przechodzi, jest spalane.
